Piwo pszeniczne – typy piw pszenicznych

Sezon ogórkowy, to i temat trochę lżejszy. Dziś o różnych odmianach piw pszenicznych, czyli czym się różni wezien od witbiera, a czym american wheat od wheat IPA, czyli piwo pszeniczne niejedno ma imię i nie jedną twarz.

Na początek słów kilka o tym co do piwa wnosi pszenica i słód pszeniczny. Przede wszystkim większą ilość białka w porównaniu ze słodem jęczmiennym. Białko to powoduje większe zmętnienie piwa, ale też poprawia pienistość, dodaje piwu pełni i pewnej gładkości. Poza tym pszenica nadaje piwu specyficzny pszeniczny, chlebowy, zbożowy aromat (ale uwaga nie chodzi o aromat goździka i banana, bo te aromaty to zasługa specyficznych szczepów drożdży, a nie pszenicy).

Przegląd najważniejszych piw pszenicznych:

Weizen/ Weissbier

klasyczne bawarskie piwo pszeniczne, Weizen oznacza po prostu pszenicę, a Weissbier w tłumaczeniu to piwo białe. Piwo raczej białe nie jest, ale ma barwę słomkową do pomarańczowej i jest lekko zamglone. Charakterystyczne nuty smakowo-zapachowe, to goździk i banan. Goryczka bardzo niska, tak samo jak i aromat chmielowy, który może być nieobecny. W klasycznym weizenie udział słodu pszenicznego wynosi min. 50%.

Hefe-Weizen / Hefe-Weissbier

weizen, ale z osadem drożdżowym w butelce. Hefe w nazwie oznacza drożdże. Jest to chyba najbardziej popularne piwo pszeniczne. Drożdże sprawiają, że piwo jest jeszcze bardziej mętne niż weizen bez drożdzy.

Kristal Weizen

filtrowany, klarowny weizen o wyglądzie przypominającym pilznera.

Leichtes Weissbier

lżejsza, niskoalkoholowa, jasna wersja weizena.

Dunkel Weizen

ciemny weizen o barwie od jasno miedzianej do brązowej. Oprócz nut goździkowo-bananowych pojawiają się aromaty tostowe, chlebowe, czasami karmelowe.

Weizenbock /Koźlak Pszeniczny

jest to weizen o mocy koźlaka lub koźlaka dubeltowego o barwie od ciemno złotej do ciemno brązowej. Aromat słodowy, chleba, a w ciemniejszych wersjach także suszonych owoców oraz oczywiście nuty bananowo-goździkowe. W zasypie 50-70% słodu pszenicznego oraz słód monachijski lub wiedeński, a w jasnych wersjach słód pilzneński.

Rauchweizen

weizen, ale z aromatami dymnymi, najczęściej stosuje się słód wędzony drewnem bukowym, ale oczywiście równie dobrze sprawdzą się słody dymione dębem lub drewnem owocowym ( czereśnia, wiśni, śliwa, jabłoń).

Fruit weizen

weizen z dodatkiem owoców – malin, truskawek, wiśni, mango, porzeczek, pomarańczy, bananów…

Gose

lekkie, jasne kwaśne piwo z charakterystycznym aromatem kolendry i słonym posmakiem. Goryczka niska, aromat chmielowy praktycznie nie występuje.

Grodziskie

piwo którego zasyp stanowi 100% jasnego słodu pszenicznego dymionego drewnem dębowym. Jasne, klarowne, z lekkim aromatem chmielowym i nutami dymionymi.

Lichtenhainer

piwo podobnie jak gose i grodziskie o niskiej zawartości alkoholu, kwaśne o wędzonym aromacie.

Berliner Weisse

bardzo jasny słomkowy kolor, smak wyraźnie kwaśny, aromat lekko owocowy. Goryczka praktycznie nie wyczuwalna tak samo jak aromat chmielowy. Zasyp minimum 50% słodu pszenicznego uzupełnionego słodem pilzneńskim. Fermentacja z użyciem zarówno drożdży jak i bakterii kwasu mlekowego, a czasami także drożdży Brettanomyces.

Witbier/Bierè Blanche

belgijskie piwo pszeniczne. W odróżnieniu od weizena używana jest tutaj pszenica niesłodowana, która stanowi m.in 50% zasypu. Piwo aromatyzowane najczęściej kolendrą i skórką pomarańczową. Aromaty goździka i banana nie są tutaj pożądane. Goryczka i aromat chmielowy na bardzo niskim poziomie.

Wheat Lager/Pszeniczny Lager

lager z udziałem słodu pszenicznego. Dzięki zastosowaniu czystych szczepów lagerowych profil piwa jest neutralny, próżno tam szukać owocowych estrów, czy przyprawowych fenoli, pojawiają się za to delikatne aromaty chlebowe, pszeniczne, zbożowe.

Lambic

też można uznać lambika i jego odmiany za piwo pszeniczne, udział niesłodowanej pszenicy w zasypie tradycyjnych lambików wynosi zwykle 30-40%. Piwo fermentacji spontanicznej, nachmielone (czy bardziej zakonserwowane ;)) 2-3 letnim chmielem. Proces fermentacji i leżakowania trwa min. 3 lata.

Wheatwine/Wino pszeniczne

bardzo mocne, wręcz gęste, aksamitne piwo, o złotej lub bursztynowej barwie gdzie udział słodu pszenicznego wynosi minimum 50%. W aromacie przede wszystkim nuty pszeniczne, chlebowe, miodowe, czasami karmelowe. W przeciwieństwie do weizenbocka nuty goździkowo-bananowe nie są pożądane.

American Wheat/Amerykańska Pszenica

lekkie, jasne piwo, gdzie udział słodu pszenicznego wynosi zwykle 30-60%. To co wyróżnia American Wheat od powyższych “pszeniczniaków” to dość znaczne nachmielenie przede wszystkim na aromat nowofalowymi odmianami chmielu. Goryczka jest zazwyczaj dość niska. Aromat chmielowy choć wysoki jednak nie powinien całkowicie przykryć nut pochodzących od słodu. Fermentacja drożdżami o neutralnym profilu, aromaty banana i goździka nie są pożądane. Zależenie od pochodzenia użytego chmielu możemy mieć do czynienia z Australian Wheat, NZ Wheat, a nawet Polish Wheat, czyli Polską Pszenicą

Wheat IPA

odmiana AIPA gdzie znaczną część zasypu stanowi słód pszeniczny, reszta surowców pozostaje bez zmian, czyli piwo jest bardzo mocno nachmielone zarówno na goryczkę jak i na aromat, a słód pszeniczny odpowiedzialny jest za wniesienie dużej ilości białka, co powoduje zmianę tekstury piwa na bardziej aksamitną, lekkie zmętnienie piwa oraz poprawę trwałości piany.

White IPA

hybryda witbiera i AIPA. Drożdże typowe dla witbiera, przyprawy typu kolendra, curacao… i amerykański chmiel.

American Weizen

bawarski weizen z jego nutami bananowo-goździkowymi nachmielony nowofalowymi odmianami chmielu.

Wheat Porter/Porter Pszeniczny

porter z duża ilością słodu pszenicznego w zasypie.

Oczywiście możliwości wykorzystania pszenicy w piwie jest o wiele więcej i tu pytanie do Was co ciekawego warzycie z udziałem pszenicy/słodu pszenicznego, a co chcielibyście uwarzyć? Wszelkie odjechane pomysły mile widziane 🙂

Może zainteresują Was artykuły o piwach pszenicznych:

Tagi: , , , , , , , , , , , , , ,

Powiązane wpisy

16 komentarzy do “Piwo pszeniczne – typy piw pszenicznych

  1. Robert on

    Napiszę w duchu sowinistycznym, ale z ww. piw tylko Grodziskie ma 100% słodu pszenicznego jak wymóg stylu, zatem piwo pszeniczne to Grodziskie i inne badziewia.

    Odpowiedz
  2. UKuk on

    Cześć,
    zrobiłem american wheat wg.Twojej receptury i wyszło bardzo fajnie:)
    Mam pomysł na modyfikację ale nie bardzo wiem jak dobrać proporcje.Mianowicie,chciałbym zrobić to piwo z wędzonym słodem.Tylko nie chcę,żeby wędzonka zdominowała smak,wolę,żeby była miłym dodatkiem.
    Pytanie mam takie,czy zamienić cały słód pszeniczny z Twojego przepisu na ,np.pszeniczny wędzony(w stylu grodzisza)czy może dorzucić,np.0,5kg wędzonego?
    Będę bardzo wdzięczny za odpowiedź 🙂

    Odpowiedz
  3. Mily on

    Często słyszę opinie, że piwa pszeniczne zawdzięczają swoją kwaśność pszenicy. Czy naprawdę ziarno/słód pszeniczny zwiększa kwaśność, czy raczej zależy to od zacierania, wody, drożdży?

    Odpowiedz
  4. Borsuk77 on

    Tu kolejny wpis amatora ekstraktów niechmielonych.

    Silnie nachmielona pszenica w amerykańskim stylu z chmielami ze Słowenii: 2 x ekstrakt pszeniczny płynny Bruntal, 600 g ekstraktu kukurydzianego, chmiele: Styrian Dana (9,9) 40 g, Styrian Colibri (4,0) 30 g, Styrian Wolf (13,1) 30 g, Styrian Fox (7) 30 g [w nawiasach alfa kwasy]. Chmielenie czasy: 30’ – Styrian Dana 20 g, Styrian Fox 10 g, Styrian Wolf 10 g, 20’ – Styrian Colibri 15 g, Styrian Dana 10 g, Styrian Fox 10 g, Styrian Wolf 10 g, 10’ – Styrian Colibri 15 g, Styrian Dana 10 g, Styrian Fox 10 g, Styrian Wolf 10 g. Szacowane IBU przy całości 25 kg i Blg 12 metodą Tinsetha 61,3 i Ragera 52,4. Po odjęciu 15% (straty związane z gotowaniem niepełnej brzeczki) powinno być, wyśrodkowane dwoma metodami, jakieś 48. Drożdże Gozdawa PAY7 (Pure Ale Yeast) 10 g. Wyszło solidnie chmielone piwo o słomkowej barwie, trochę zamglone, bez fenoli etc. Minus to zbyt słaby aromat (ale to wada nowej fali ze Słowenii w porównaniu do chmielu z USA czy NZ). Po dwóch miesiącach od butelkowania lepsze niż po miesiącu – solidna piana i więcej gazu (w założeniu miało być 2,2). Blg początkowe (po dodaniu cukru do wtórnej fermentacji rozpuszczonego w 700 ml wody 12), końcowe 3,5. Rozlew po 13 dniach (bez cichej) fermentacja w temp. 21-23 st. C.

    Odpowiedz
  5. Steron on

    Świetny blog. Często tu wpadam. Chętnie przeczytam coś o zacieraniu Rauchweizen. Kombinuję właśnie coś z paloną wiśnią.

    Odpowiedz

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *